Hokjes: het werkt niet. Ik ben schrijfster, maar ook niet alleen dat. Ik ben geboren in Vlaanderen, maar dat is al een hele tijd geleden. Ik woon er ook al lang niet meer. Als ik de Morgen of de Standaard lees, voel ik dat die vanuit een wereld worden geschreven die niet de mijne is. Natuurlijk wou ik wel dat ik me ook in Vlaanderen thuis kon voelen, dat mijn tweetalige kinderen er ook welkom zullen zijn als ze er ooit willen gaan wonen, net zoals ik wou dat de Vlamingen die door mijn straat lopen (op weg naar en van hun werk), dat met ontspannen pas deden.
Vandaag is een drietalige oproep van Brusselaars gelanceerd. Misschien volgen er nog meer talen. Wij bestaan, is de kreet: Brusselaars. Inwoners van Brussel die ongeacht hun taal of herkomst samen willen leven. Misschien volgt er een gelijkaardige oproep van inwoners van België die ongeacht ... , Europeanen die, ..., wereldburgers, ...
